ਹੀਰ ਨਹਾਇਕੇ ਪਟ ਦਾ ਪਹਿਨ ਤੇਵਰ ਵਾਲੀਂ ਇਤਰ ਫਲੇਲ ਮਲਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਵਲ ਪਾਇਕੇ ਮੀਢੀਆਂ ਖੂਨੀਆਂ ਨੂੰ ਗੋਰੇ ਮੁਖ ਤੇ ਜ਼ੁਲਫ ਪਲਮਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਕੱਜਲ ਭਿੰਨੜੇ ਨੈਣ ਅਪਰਾਧ ਲੁੱਟੇ ਦੋਵੇਂ ਹੁਸਨ ਦੇ ਕਟਕ ਲੈ ਧਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਮਲ ਵਟਨਾ ਹੋਠਾਂ ਤੇ ਲਾ ਸੁਰਖੀ ਨਵਾਂ ਲੋੜ੍ਹ ਤੇ ਲੋੜ੍ਹ ਚੜ੍ਹਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਸਿਰੀ ਸਾਫ ਸੰਦਾ ਭੋਛਨ ਸੁੰਹਦਾ ਸੀ ਕੰਨੀਂ ਬੁਕ ਬੁਕ ਵਾਲੀਆਂ ਪਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਕੀਮਖਾਬ ਦੀ ਚੋਲੜੀ ਹਿਕ ਪੇਧੀ ਮਾਂਗ ਚੌਂਕ ਲੈ ਤੇੜ ਵਲਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਘਤ ਝਾਂਜਰਾਂ ਲੋੜ੍ਹ ਦੇ ਸਿਰੇ ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਹੀਰ ਸਿਆਲ ਲਟਕਦੀ ਆਂਵਦੀ ਹੈ
ਟਿੱਕਾ ਬੁੰਦਲੀ ਬਣੀ ਹੈ ਨਾਲ ਲੂਹਲਾਂ ਵਾਂਗ ਮੋਰ ਦੇ ਪਾਇਲਾਂ ਪਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਹਾਥੀ ਮਸਤ ਛੁੱਟਾ ਛਣਾ ਛਣ ਛੱਣਕੇ ਕਤਲ ਆਮ ਖਲਕਤ ਹੁੰਦੀ ਆਂਵਦੀ ਹੈ
ਕਦੀ ਕਢ ਕੇ ਘੁੰਢ ਲੋੜ੍ਹਾ ਦੇਂਦੀ ਕਦੀ ਖੋਲ ਕੇ ਮਾਰ ਮੁਕਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਘੁੰਡ ਲਾਹ ਕੇ ਲਟਕ ਵਿਖਾ ਸਾਰੀ ਜੱਟੀ ਰੁੱਠੜਾ ਯਾਰ ਮਨਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਵਾਰਸ ਮਾਲ ਦੇ ਨੂੰ ਸੱਭਾ ਖੋਲ ਦੌਲਤ ਵੱਖੋ ਵੱਖ ਕਰ ਚਾਇ ਵਖਾਂਵਦੀ ਹੈ
ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਸ਼ਹਿ ਪਰੀ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਚੜ੍ਹਿਆ ਖਲਕਤ ਸੈਫੀਆਂ ਫੂਕਨੇ ਆਂਵਦੀ ਹੈ
You are here: Home >> Mahaan rachnavanਮਹਾਨ ਰਚਨਾਵਾਂ >> Heer ਹੀਰ >> ਹੀਰ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ: ਬੰਦ 504(ਹੀਰ ਸਜ ਕੇ ਤੁਰ ਪਈ)
Tagged with: Heer Heer Waris Shah Heer ਹੀਰ kavitavaan ਕਵਿਤਾਵਾਂ Literature Literature ਸਾਹਿਤ Mahaan rachnavanਮਹਾਨ ਰਚਨਾਵਾਂ Poetry Waris Shah Waris Shah ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਹੀਰ ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ
Click on a tab to select how you'd like to leave your comment
- WordPress