1. ਉੱਚੀ ਹੁਣ ‘ਬੀਤ ਗਈ’ ਦੀ ਯਾਦ ਪਈ ਹੱਡਾਂ ਨੂੰ ਖਾਵੇ, ‘ਔਣ ਵਾਲਿ’ ਦਾ ਸਹਿਮ ਜਾਨ ਨੂੰ ਪਿਆ ਸੁਕਾਵੇ, ‘ਹੁਣ ਦੀ’ ਛਿਨ ਨੂੰ ਸੋਚ ਸਦਾ ਹੀ ਖਾਂਦੀ ਜਾਵੇ,- ‘ਗਈ’ ਤੇ ‘ਜਾਂਦੀ’, ‘ਜਾਇ’, ਉਮਰ ਏ ਵਯਰਥ ਵਿਹਾਵੇ: ‘ਯਾਦ’ ‘ਸਹਿਮ’ ਤੇ ‘ਸੋਚ’ ਨੂੰ ਹੇ ‘ਕਾਲ ਅਕਾਲ’ ਸਦਾ ਤੁਹੀਂ ! ਤ੍ਰੈ ਕਾਲ ਭੁੱਲ ... Read More »