ਇਕ ਪੁੱਤਰ ਤੇਰਾ ਚਰਸ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ, ਦੂਜਾ ਪੀ ਸ਼ਰਾਬਾਂ ਢਹਿੰਦਾ, ਤੀਜਾ ਵਿਚ ਕੰਜਰਾਂ ਦੇ ਬਹਿੰਦਾ, ਚੌਥਾ ਖਾਵੇ ਮਾਵਾ, ਇਕ ਨੂੰ ਕੀ ਰੋਨੀ ਏਂ, ਊਤ ਗਿਆ ਹੈ ਆਵਾ । ਲੇਫ਼ ਦਾ ਪੁੜ ਹੈ ਸਾਰਾ ਪੜਿਆ, ਰੂੰ ਤਲਾਈ ਦਾ ਸਾਰਾ ਸੜਿਆ, ਉਤੇ ਸਰਹਾਣੇ ਸਾੜ ਨਹੀਂ ਚੜਿਆ, ਟੁਟਿਆ ਮੰਜੀ ਦਾ ਪਾਵਾ, ਇਕ ਨੂੰ ਕੀ ਰੋਨੀ ਏਂ, ਊਤ ਗਿਆ ਹੈ ਆਵਾ । ਨੂੰਹ ਤੇਰੀ ਹੈ ਬੀਬੀ ਰਾਣੀ, ਥਥਲੀ ਹੈ ਪਰ ਹੈ ਸਿਆਣੀ, ਕੰਨੋਂ ਬੋਲੀ ਅਖੀਉਂ ਕਾਣੀ, ਲੈ ਆਈਂ ਏਂ ਮੁਕਲਾਵਾ, ਇਕ ਨੂੰ ਕੀ ਰੋਨੀ ਏਂ, ਊਤ ਗਿਆ ਹੈ ਆਵਾ ।