ਹੀਰ ਆਖਦੀ ਇਹ ਚਵਾ ਕੇਹਾ ਠੂਠਾ ਭੰਨ ਫਕੀਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਕੀ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਹਿਕ ਅੱਲਾਹ ਦਾ ਆਸਰਾ ਹੈ ਓਨ੍ਹਾਂ ਪੰਖੀਆਂ ਨਾਲ ਖਹਾੜਨਾ ਕੀ
ਜਿਹੜੇ ਕੰਨ ਪੜਾ ਫਕੀਰ ਹੋਏ ਭਲਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੜਤਨਾ ਪਾੜਨਾ ਕੀ
ਥੋੜ੍ਹੀ ਗੱਲ ਦਾ ਵਢਾ ਵਧਾ ਕਰਕੇ ਸੌਰੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਚਾ ਵਿਗਾੜਨਾ ਕੀ
ਜਿਹੜੇ ਘਰਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਵੜਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰੇ ਘਰ ਚੱਕ ਕੇ ਏਸ ਲੈ ਜਾਵਨਾ ਕੀ
ਮੇਰੇ ਬੂਹਿਉਂ ਫਕਰ ਕੀ ਮਾਰਿਉ ਈ ਵਸਦੇ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਫਕਰ ਮੋੜਾਵਨਾ ਕੀ
ਘਰ ਮੇਰਾ ਤੇ ਮੈਂ ਨਾਲ ਖੁਣਸ ਚਾਇਉ ਏਥੋਂ ਕਵਾਰੀਏ ਤੁਧ ਲੈ ਜਾਵਨਾ ਕੀ
ਬੋਲ੍ਹ ਰਾਹਕਾਂ ਦਾ ਹੋਸ ਚੂਹੜੇ ਦੀ ਮੁਰਸ਼ੋ ਮੁਰਸ਼ ਦਿਨ ਰਾਤ ਕਰਾਵਨਾ ਕੀ
ਵਾਰਸ ਸ਼ਾਹ ਇਹ ਹਿਰਸ ਬੇਫਾਇਦਾ ਈ ਓੜਕ ਏਸ ਜਹਾਨ ਤੋਂ ਜਾਵਨਾ ਕੀ